هنگامی که پذیرفته اید که به اندازه ی کافی خوب هستید و نیازی به حضور دیگران در کنارتانف برای رد یا صلاحیت خودتان ندارید، رها هستید.
هنگامی که تسلیم لحظه ی اکنون می شوید، تسلیم آنچه هست، و می پذیرید که عالم هستی پشتیان امور است، رها هستی.
هنگامی که رنجش ها و غم ها را رها و بخشش را انتخاب می کنید رها هستید.